Seizoenen als de ultieme levenscoach – waarom de natuur het snapt en wij (nog) niet.

Heb je ooit nagedacht over hoe briljant de natuur haar agenda heeft geregeld? Neem nou de seizoenen.

De winter is een soort Zen-klooster: stil, ingetogen, en absoluut niet van plan om iets overhaast te doen. De lente daarentegen is die ene vriendin die altijd met wilde ideeën komt aanzetten “Laten we bloemen planten en gaan picknicken in het park!”.
De zomer is het feestseizoen– drankjes, luieren in de zon, en barbecues. En dan de herfst, de moederlijke planner die zegt: “Opruimen, alles loslaten, en zorgen dat je voorraadkast gevuld is voordat je straks weer met je dekentje op de bank gaat zitten.”

Maar wij, mensen? Wij doen het precies anders, zoeken daarin de maakbaarheid van zaken.

Neem Oud en Nieuw. Het is diep, diep winter. De bomen staan daar als stille monniken, dieren houden een winterslaap, en de natuur zelf lijkt een dikke trui en een Netflix-abonnement te hebben aangeschaft. En wat doen wij? We gooien vuurwerk de lucht in, drinken champagne alsof we kamelen zijn die water opslaan voor de Sahara, en nemen ons voor om vanaf morgen alles anders te doen.

Nieuw dieet? Natuurlijk! Drie keer per week naar de sportschool? Absoluut! Een roman schrijven, Spaans leren? Helemaal het plan!
Maar eerlijk: midden in de winter nieuwe voornemens maken en gelijk willen beginnen, is alsof je midden in een sneeuwstorm probeert een zomerse tuinparty te organiseren. Het past gewoon niet.

De natuur begint nergens halsoverkop aan in januari. Nee, die rust en is stil. Alles wat bloeit en groeit weet dat dit de tijd is om energie op te slaan, lekker te niksen, en gewoon wat wortels te schieten (letterlijk of figuurlijk). Als de natuur een motiverende levenscoach was, zou die zeggen: “Winter is om te dromen, niet om te rennen.”

En weet je wanneer de natuur wél begint te knallen? In de lente. Dan barsten de knoppen open, worden dieren ineens ontzettend energiek, en begint alles te groeien en te bloeien alsof er geen morgen is. De natuur doet alles op z’n tijd, precies wanneer het logisch is.

Dus wat kunnen wij daarvan leren?

Gebruik de winter zoals-ie bedoeld is: om stil te worden, naar binnen te keren, en jezelf mentaal op te laden. Pak dat dekentje, mediteer een beetje, en bedenk rustig wat je wilt doen. Maar doe nog even niks.
Begin in de lente: Als de eerste zonnestralen je weer naar buiten lokken en de wereld fris en energiek aanvoelt, dát is het moment om nieuwe plannen te maken. Laat je voornemens dan bloeien, precies zoals de natuur doet.
Vier de zomer voluit: Geniet van je successen, vier wat je hebt bereikt, en pak wat zon mee.
Laat los in de herfst: Kijk terug op wat je hebt gedaan, ruim op wat niet meer werkt, en bereid je voor op de volgende winterrust.

Als we gewoon de seizoenen als onze levenscoach nemen, voorkomen we een hoop frustratie. Dan maken we in januari geen te ambitieuze plannen om in februari alweer te stranden. En laten we eerlijk zijn: als zelfs een boom weet dat je eerst diep moet wortelen voordat je kunt groeien, dan kunnen wij dat toch ook leren?

Heus hup, trek je onesie aan, zet een pot thee, en hou je geweldige plannen nog even in de koelkast. De lente komt eraan – en geloof me, die zal het je laten weten wanneer het tijd is om te beginnen!

En vind je dit nog best wel een lastige? Kijk dan eens mee in mijn nieuwe Jaarprogramma “Natuurlijk Verbonden”. In alle rust, tijd en ruimte van de seizoenen, neem ik me mee de natuur in!